مقدمه

تا امروز، برای هنر درمانی تعریف های گوناگونی ارائه شده است. اما، به طور ساده می توان آن را، "تجویز آگاهانه و سازمان یافتهی آثار و فعالیت های هنری توسط یک متخصص بالینی" (جوهری فرد، 1385؛1386) تعریف کنیم. به منظور تجویز این آثار توسط متخصص بالینی، نخست نیازمند سامان بخشیدن به آثار هنری هستیم و سپس، باید یک دستور العمل روشن و ملاکی روا و پایا برای تجویز این آثار داشته باشیم.

آثار هنری را به طور کلی، می توان از دو جهت مورد بررسی قرارداد: نخست، برخوردی تحلیلی و کاهش‌گرایانه، که به بررسی اجزای هنری یک اثر می پردازد؛ و دوم، یک بررسی کل نگرانه و ترکیبی به هنر،که ایده‌ها و احساسات حاصل از یک اثر مورد توجه قرار می‌گیرد. این مفهوم اخیر در هنر، «تم» نامیده می‌شود (جوهری فرد، 1384؛1386).

نیمنگاهی به برنامههای آموزشی  هنر درمانی در دانشگاههای مختلف، غلبهی یکی از دو گرایش تحلیلی و ترکیبی به آثار هنری دیده میشود.برای مثال در موسیقی درمانی، برخی تمایل دارند، مانند فرمول گستردهی یک داروی ضدافسردگی سه حلقهای بتوانند عناصر یک موسیقی را نیز تجزیه نمایند. درصورتی که، برخی به تأثیرات کلی و آماری آهنگها بیشتر توجه میکنند و مبنای تجویز را، نه کاملاً استقرایی، که قیاسی- استقرایی قرار دادهاند.

بدین ترتیب، از چند سال پیش مطالعاتی با روش کل نگرانه و ترکیبی و با مفهوم «تم» بر روی آثار هنری آغاز شد که منجر به شکل گیری الگوی نظری «تحلیل تم زندگی و تم درمانی» گردید.

 

فهرست

۱- مقدمه

۲- تاریخچه

۳-  تعریف هنر درمانی

۴- اهداف و عناصر هنر درمانی

۵-  منابع

برای دریافت متن کامل مقاله یا تحقیق خود  لطفاً پیغام بگذارید با تشکر مدیر وبلاگ