روزه، هيچ فردي نمي تواند خط سير زندگي خود را خارج از خطوط مستقيم و غيرمستقيم و معطوف به هدف راهنمايي و مشاوره ترسيم كند. انديشمندان علم جامعه شناسي و روان شناسي معتقدند اگرچه راهنمايي، فرايندي گسترده تر را شامل مي شود كه تمام امور زندگي فردي و اجتماعي فرد را در برمي گيرد ولي مشاوره، قلب برنامه راهنمايي و از خدمات اساسي آن است.
تاريخچه ی راهنمايي و مشاوره ی شغلي و حرفه اي
راهنمايي شغلي به طور عام، با نظام استاد- شاگردي آغاز گرديده است و والدين در ابتدا، فرزندان خود را براي برعهده گرفتن شغل خود آماده مي ساختند و مهارت هاي ضروري را خود به آنان مي آموختند. اصلاح راهنمايي شغلي براي نخستين بار در جهان، در سال 1914 ميلادي به طور رسمي، در كنگره اي كه در بروكسل تشكيل شده بود به كار رفت. در سال 1906 ميلادي تنظيم و تدوين خدمات راهنمايي شغلي توسط پارسونز- پدر راهنمايي شغلي- در بُستن واقع در آمريكا آغاز گرديد. در سال 1913 ميلادي اوّلين خدمات راهنمايي شغلي به طور رسمي از طريق مؤسسه اطلاعات شغلي و حرفه اي بُستن ارائه گرديد.1
فنون راهنمايي و مشاوره در اسلام
فن كه به معناي راه و روش و صنعت و هنر است به شیوه ی اجراي امور طبق قوانين و قواعد اطلاق مي گردد. فنون مشاوره مجموعه قوانين نظري و عملي شیوه هاي انجام مشاوره به طور موفقيت آميز را در بر مي گيرد. مشاور بايد بداند كه چگونه جلسه ی مشاوره را به طريقه درست آغاز كند، به چه نحوي بدان ادامه دهد، و نهايتاً با چه شيوه اي آن را پايان بخشد. از اين رو، مي توان نتيجه گرفت كه مشاور براي كمك به مراجعان براي حل مشكل و نيز هدايت آنان در جهت خودكاوي و تصميم گيري مناسب، بايد فنون مشاوره را به خوبي بداند. نحوه استفاده از فنون مشاوره به عوامل متعددي از جمله شخصيت و موقعيت مشاور بستگي دارد